گام های عملیاتی پیش از ساخت اسکلت فلزی
ساخت اسکلت فلزی و همچنین ساخت سوله و استقرار آن نیازمند زیر سازی و اماده سازی اولیه بستر می باشد در این مقاله و در ادامه بخش اول نیازمندی های ساخت اسکلت فلزی به این موضوع خواهیم .
رداخت و مراحل را شرح خواهیم داد.
آغاز عملیات بتن ریزی در ساخت اسکلت فلزی
در گام ها پیشین از ساخت اسکلت فلزی به عملیات بتن ریزی رسیدیم. پس از اتصال ستون ها به شالوده نوبت به بتن ریزی میرسد. بتن مورد نظر یا از کارخانه تخلیه بتن یا در محل آماده میشود. یکی از مواردی که شما حتما باید به آن توجه داشته باشید مقاومت بتن است که بسیار حائض اهمیت است.
برای آزمایش بتن کافی است نمونه مکعبی یا استوانهای از آن را تهیه و برای مشخص نمودن مقاومت فشاری و کششی …به آزمایشگاه بفرستند تا مقاومتی که مورد نظر بوده است داشته باشد. اگر بیشتر باشد مشکلی نیست ولی نباید مقاومت بتن از مقاومت ذکر نموده کمتر باشد.
گام های مهم در بتن ریزی برای ساخت اسکلت فلزی
برای بتن ریزی سازه های بتنی و همچنین زیر سازی ساخت اسکلت فلزی نیاز است، اطلاعات خود را در این باره بیشتر کنیم .
قبل از اینکه بتن در محل ریخته شود حتماً حمل بتن (تراک میکسر) چند بار بتن را به هم بزند و از فاصله بالا بتن را خالی نکند چون دانه بندی بتن به هم میریزد. و اگر فاصله زیاد بود باید از ناودانیهای فلزی که به آن شوت میگویند استفاده کند.
بسته به نوع کار و مقدار آرماتور مصرفی از ویبره برای تراکم کردن بتن استفاده شود. حتماً بتن ریخته شده پس از هر لایه بتن ریزی کاملاً ویبره شود تا هوای داخل بتن خارج شود.
پس از اتمام مرحله بتن ریزی و گیرش بتن باید سعی شود که سطح بتن مرطوب نگه داشته شود تا آب ترکیب خود را از دست نداده و سریعاً دچار ترگ خوردگی و در نتیجه ضعف بتن نشود.
پس از گیرش بتن، اقدام به باز کردن قالب نموده و پس از این عملیات، نوبت قرار دادن صفحات بیس پلیت و تعیین آکس آنها برای فرود ستونها است.
بعد از مشخص کردن آکس ستونها و کار گذاری صفحه ستونها، اقدام به هواگیری صفحه ستونها میشود. این عملیات به وسیله ریختن بتن شل در زیر صفحه است و در برخی موارد هم سوراخی در وسط صفحه ستون نموده و این عملیات اجرا میشود.
با سفت گردن پیچهای روی بیس پلیت، هوای اضافی خارج میشود. این کار به این دلیل است که فضای خالی زیر صفحه ستون باقی نماند و بر اثر فشار از ناحیه ستونها دچار نشست نشود.
برای تسریع در کار گذاشتن و سرعت بخشیدن و زود مهار شدن تیر آهن ستون، قبلاً یک نبشی و یک ورق اتصال بر روی صفحه ستون جوش شده و به محض قرار گرفتن ستون در محل و اطمینان از قائم بودن آن، عملیات جوشکاری انجام میشود.
نقش ستون سازی در ساخت اسکلت فلزی
پس از مرحله ی بتن ریزی نوبت به ساخت ستون ها میرسد. در زمان ساخت اسکلت فلزی ساختمان مراحل ساختن ستون شامل برش ستونها، برش پروفیلهای آن، مونتاژ ستونها، سپس برش ورقهای ستون، مونتاژ آن ورقها روی ستون و پس از آن ساختن نشیمن تیرها و مونتاژ آنها روی ستونها است.
در طبقات بالاتر، از تیر آهن های با نمره پایینتر نسبت به طبقات پایین استفاده میشود و دلیل آن هم کاهش بار در طبقات فوقانی است. برای تقلیل اندازه ستون، روش معمول این است اختلاف ضخامت توسط اتصال پلیت در طرفین و جوشکاری آن صورت میپذیرد.
ستونها به وسیله قلابهایی که در سر آن وصل شده توسط جرثقیل بلند شده و در محل مورد نظر که قبلاً آکس در روی بیس پلیت مشخص شده قرار میگیرد.
پس از اینکه جوشکاریهای اولیه صورت گرفت و ستون در محل خود قرار گرفت در این مرحله باید بقیه نبشیها و پلیتهای لازم به پایه ستون و صفحه ستون جوش شود و در داخل نبشیها حتماً لچکیهایی جوش شوند.
لچکی عبارت است از تکهای از پلیت به ضخامت مشخص که شکل آن تقریباً ذوزنقهای شکل بریده شده و بر دل نبشیهای متصل شده جوش میشود.
جوش دادن نبشیهای به ستون و صفحه بیس پلیت عیب این شکل رنگ نزدن به فلزات برای جلوگیری از عمل اکسیدن شدن فلزات است.
عملیات تیر سازی در ساخت اسکلت فلزی
به دلیل این که توان تیرها را بالا ببرند، اقدام به لانه زنبوری کردن تیرها میکنند. برای این منظور با استفاده از شابلن که در اختیار جوشکار قرار میدهند و به کمک هوا گاز اقدام به برش میکنند.
قطعات جدا شده را دوباره تحت شرایطی به هم جوش میکنند. سپس دو سر تیر را به کمک پلیت وصله میکنند و این کار به دلیل آن است که هنگام کار گذاشتن تیر لانه زنبوری در دو سر نیروی برش حداکثر است. برای مقابله با نیروی برش این کار صورت میگیرد.
برای سوار نمودن تیرها بر ستونها قبلاً در ارتفاعات مشخص، تیر به ستون سوار میشود. در این ارتفاعات نبشیهایی قرار گرفته و تیرها بر روی آنها جوش میشوند.این نبشیها هنگامی که ستون را هنوز به صورت ایستاده قرار نداده و روی زمین افتادهاند، صورت میگیرد.
نقش بادبند در ساخت اسکلت فلزی
به طور کلی بادبند باعث میشود که مقاومت ساختمان در برابر نیروهای افقی مانند باد و زلزله و…افزایش یابد. اجرای بادبند به این صورت است که بنا به محاسبه برای بادبند از ناودانی تک یا جفت تک یا جفت و….استفاده میشود.
بعد از اینکه نوع پرویفل طبق محاسبات انتخاب شد از یک سر ستون به پایه دیگر آن به صورت چپ و راست نصب میشود و باید از دو طرف کاملاً به وسیله ورق و جوش مهار شود. طرف دیگر نیز به همین صورت اجرا میشود و در نهایت به صورت ضربدر درمیآید. و محل برخورد دو ضربدر را به وسیله یک پلیت، طبق نقشه محاسباتی ابعاد و ضخامت آن، مهار میکنند.
با توجه به نیرویی که وارد میشود ابعاد وصله و خود پروفیل بادبند تغییر میکند. مثلاً هر چه به طبقات پایینتر نزدیک میشوند، قطورتر انتخاب شده، چون نیروی زلزله در طبقات پایینتر بیش از طبقات بالا است.